ΚΥΝΗΓΕΤΙΚΑ ΟΠΛΑ

Το κυνήγι στην Ελλάδα , επιτρέπεται μόνο με λειόκανα κυνηγετικά όπλα, σε αντίθεση με το Ευρωπαικό κεκτημένο, όπου επιτρέπονται-και σε ορισμενες περιπτωσεις επιβάλλονται τα ραβδωτά κυνηγετικά όπλα. Τα συνήθως χρησιμοποιούμενα όπλα , είναι τα μονοκανα, δίκανα, αυτογεμή ή επαναληπτικά, για τα οποια φυσικά χρειαζεται άδεια κατοχής , βάσει της κείμενης νομοθεσίας. Χρειάζεται μεγάλη προσοχή σε θέματα όπως η ασφαλής αποθήκευση όπλων και πυρομαχικών, η ασφαλής χρήση τους, και φυσικά η τήρηση της νοοθεσίας.Δυστυχώς , χρειάζονται πολλά περισσότερα στον τομέα της εκπαίδευσης στην χρήση τους, όπως και στην δημιουργία κατάλληλων, λειτουργικών και εύκολα προσβάσιμων σκοπευτηρίων.

BROWING B325

BROWING B325

Σε αυτή την κατηγορία η πρώτη θέση πρέπει να παραχωρηθεί στο σουπερποζέ Browning B325. Το Β325 ήταν το πρώτο μοντέλο-κλώνος του Β25 που ήλθε στην Ελλάδα καθώς το αντίστοιχο Citori πωλείτο μόνο στην Αμερική. Οι διαφορές μεταξύ Citori και Β325 είναι μικρές αλλά σημαντικές, με πρώτη τις διαστάσεις και το σχήμα κοντακιού. Το Β325 έχει ευρωπαϊκής αντίληψης κοντάκι και λιτή διακόσμηση.

Πόσα Β325 έφτασαν στην Ελλάδα παραμένει άγνωστο, διότι οι εισαγωγείς δεν δίνουν στατιστικά στοιχεία. Ομως υπήρχε εποχή που ο τότε αντιπρόσωπος κύριος Σακκάς είχε ενοικιάσει ένα κατάστημα… αφιερωμένο αποκλειστικά στο Β325! Ανά πάσα στιγμή υπήρχαν τουλάχιστον 20 Β325 στο κατάστημα. Παρά ταύτα, μεταχειρισμένο Β325 σπάνια εμφανίζεται στις αγγελίες πώλησης. Οσοι το έχουν προφανώς δεν θέλουν να το αποχωριστούν… Οι κάτοχοι είναι προφανές ότι εκτιμούν την εφαρμογή του κοντακιού, που φαίνεται να ταιριάζει σε όλους, την αξιοπιστία του και την αντοχή του. Μέχρι σήμερα δεν έχει φανεί… ούτε ένα «κουνημένο» Β325.

BENELLI SL80

BENELLI SL80

Ηταν το πρώτο όπλο στην Ελλάδα, και ίσως το μόνο, που διαφημίστηκε στην τηλεόραση με το σλόγκαν «πέντε τουφεκιές σε λιγότερο από ένα δευτερόλεπτο».

Είναι ευνόητη η ποσότητα όπλων που πρέπει να υπάρχει για να δικαιολογήσει μια τηλεοπτική καμπάνια. Πουλήθηκαν πολλά SL80 τότε, διότι εκτός της καμπάνιας υπήρχε και εργοστάσιο συναρμολόγησης της καραμπίνας στη Βόρεια Ελλάδα. Ομως, οι SL80 είναι …άφαντες από τα μεταχειρισμένα. Προφανώς άντεξαν στη χρήση και αντέχουν ακόμη, γι’ αυτό και όσοι τις έχουν δεν αισθάνονται την ανάγκη να τις αλλάξουν. Αλλωστε, το σύστημα αδρανείας δεν έχει και πολλά σημεία τριβής για να φθαρούν. Με μόνη εξαίρεση την κάπως ευαίσθητη βελόνα, που σύντομα βελτιώθηκε, η SL80 είναι ένα σκληροτράχηλο όπλο που θα αντέξει χρήση από γενεές κυνηγών.

ROBUST 222

ROBUST 222

Δεν ήταν ποτέ φθηνό, αλλά ήταν δημοφιλές. Το 222 διατήρησε τη δημοτικότητά του σε πωλήσεις, μέχρι το κλείσιμο της Manufrance τo 1982… Οποιο στοκ υπήρχε σύντομα εξαφανίστηκε και έκτοτε τα Robust, αν και πολυάριθμα στην Ελλάδα, εξαφανίστηκαν. Οταν ένα όπλο δεν προσφέρεται στα μεταχειρισμένα είναι ένδειξη ότι αυτοί που το έχουν θέλουν να το κρατήσουν ακόμη και αν δεν είναι κυνηγοί! Το όπλο του παππού έχει συναισθηματική αξία και όταν τυχαίνει να είναι ένα Robust, το συναίσθημα επαυξάνεται αναλόγως…

Το Robust δεν είναι «εξωτικό» όπλο, όπως το ξαδελφάκι του το Ideal, που έφτιαχνε η Manufrance. Το Robust έχει έναν απλό μηχανισμό Ανσον-Ντήλυ, ενώ στο απλό μοντέλο 222 δεν έχει ούτε αυτόματους εξολκείς. Εχει όμως γερά κλειδιά, σχεδιασμένα από τους Γάλλους για αντοχή. Και βέβαια κάννες μονομπλόκ, δηλαδή ό,τι έλειπε από τα αγγλικά Ανσον. Σπάνια κουνάει ένα Robust και αυτή η αντοχή δεν πέρασε απαρατήρητη από τους Ελληνες κυνηγούς.

BROWING A5

BROWING A5

«Εχω την καραμπίνα με τον παππού» είχε πει ένας κυνηγός κάποτε, αναφερόμενος στην έκδοση της θρυλικής Auto 5, που είχε την εικόνα του εφευρέτη John Moses Browning στη βάση της… Καμιά άλλη καραμπίνα δεν είχε τη μακραίωνη παραγωγή της Α5. Από το 1903 μέχρι το 2003 περίπου, ήταν συνεχώς σε παραγωγή! Είναι ίσως η μόνη καραμπίνα που θεωρείται «συλλεκτική» από όλους και η μόνη που πιάνει τόσο ψηλές τιμές στα μεταχειρισμένα. Εάν υπάρχουν δέκα καραμπίνες μεταχειρισμένες προς πώληση και οι τιμές αρχίζουν από 400 ευρώ και φτάνουν τα 1.500, είναι σχεδόν βέβαιο ότι στα ανώτερα στρώματα θα είναι κάποιες Α5.

Η Α5 αποτελεί επιβεβαίωση της ρήσης ότι ένα καλό όπλο φτιάχνεται …από ατσάλι και καρυδιά! Για δεκαετίες αυτά ήταν τα μόνα υλικά μιας Α5. Στη δεκαετία του 1970 άρχισε μια παράλληλη παραγωγή στην Ιαπωνία, με βάσεις από αλουμίνιο, για να μειωθεί το βάρος της Α5 και να γίνει ανταγωνιστική προς τις Beretta, που τότε έκαναν την εμφάνισή τους και ζύγισαν 3,2 κιλά σε σύγκριση με τα 4,5 κιλά της Α5. Οι πιστοί όμως επέμεναν στο ατσάλι, οπότε η Α5 με ατσάλινη βάση παρέμεινε το σημείο αναφοράς. Το ίδιο ισχύει στα μεταχειρισμένα, αν και όταν εμφανιστούν.

BERRETA A302

BERRETA A302

H 302 και τα «συγγενικά» Browning B80 και Breda Altair, κυρίευσαν την αγορά. Το επόμενο μοντέλο, η 303, βελτίωσε τις όποιες ελλείψεις είχε η 302, όπως τις αδυναμίες στο κλείστρο. Η 304 πέρασε απαρατήρητη διότι δεν είχε θαλάμη μάγκνουμ, αν και παραμένει η καλύτερη καραμπίνα για γενικό κυνήγι που έχει βγάλει η Beretta. Το πλαγιόκαννο Robust ήταν ένα από τα πιο δημοφιλή όπλα στην Ελλάδα.

Στηριζόμενη πάντα στη φήμη που κέρδισαν οι 302 και 303, η Beretta έβγαλε την 390 που δεν ήταν τίποτε το ιδιαίτερο. Το μοντέλο που συνεχίζει την παράδοση των παλαιότερων «αστεριών» είναι η 391. Με εργονομική σχεδίαση και συμμαζεμένο σχήμα, η 391 πραγματικά συνεχίζει την παράδοση και δίκαια ανήκει στην οικογένεια των 300 της Beretta.
Και σε αυτή την περίπτωση -ένδειξη της εκτίμησης των κατόχων- είναι συγκριτικά λίγες οι 302, 303 και 391 που προσφέρονται προς πώληση. Χιλιάδες εισάγονταν στη χρυσή εποχή της καραμπίνας την δεκαετία του 1980, όμως μόλις μερικές δεκάδες βρίσκονται στους οπλοβαστούς των μεταχειρισμένων.

BAIKAL IZ27

BAIKAL IZ27

Αν και φθηνό όπλο, το ΙΖ27 έχει γερά θεμέλια στα σημεία που μετρούν. Ο μηχανισμός είναι βασισμένος στο πρότυπο Browning, με μερικά μάλιστα πράγματα που δεν παρέχει το αρχικό όπλο, όπως αυτόματη ανάσυρση της σφύρας και σχαστηρίες ανάσχεσης. Στο ελάχιστο κόστος οι Ρώσοι κατάφεραν να συμπεριλάβουν επιχρωμιωμένα εσωτερικά μέρη του μηχανισμού και ατσάλι καλής ποιότητας.